خرید بازی در ماه‌های انتهایی سال ۱۳۹۸ واقعا کار سختی است. با دلاری که نزدیک مرز ۱۳ هزارتومان جا خوش کرده، بازی‌های فیزیکی کنسولی با قیمتی بین ۶۰۰ الی ۸۰۰ هزارتومان به فروش می‌رسند، یعنی تقریبا نصف حقوق پایه وزارت کار. اما برای اینکه بتوان این هزینه‌ها را سرشکن و بازی‌های ویدیویی را با قیمتی مناسب‌تر تهیه کرد، روش‌های زیادی وجود دارند. یکی از شناخته شده‌ترین آن‌ها احتمالا اکانت های ظرفیتی هستند اما این اکانت های ظرفیتی دقیقا چه معنایی دارند و چطوری تهیه شده و به فروش می‌رسند؟ با ویجیاتو همراه باشید تا به هر سوال و شک و شبهه‌ای که در این مورد داریم، پاسخ دهیم.
خرید اکانت ps4 امکان به اشتراک‌گذاری بازی‌های پلی استیشن 4 نشات می‌گیرند که البته هیچ ایده‌ای نداریم چرا فروشندگان این نام را برای آن انتخاب کرده‌اند. اما نگران نباشید، ادعای آن‌ها حقیقت دارد و این اکانت‌ها غیر قانونی نیستند، البته به جز ظرفیت ۱ که به نوعی دور زدن قوانین سونی است. برای آنکه بهتر متوجه معنای این ظرفیت‌ها و تفاوت بین آن‌ها شویم، اول باید ببینیم که داستان به اشتراک‌گذاری بازی‌ها روی کنسول پلی استیشن 4 چیست و چه شرایطی دارد.
در بین خانواده‌ها و دوستان نزدیک به خصوص در کشورهای خارجی بسیار پیش می‌آید که هر کسی کنسول مخصوص خودش را داشته باشد. برای مثال برادر و خواهری را تصور کنید که در دو دانشگاه مختلف تحصیل می‌کنند و هر دو در اتاق‌های خوابگاهشان کنسول پلی استیشنی برای گذراندن اوقات فراغت دارند. برای چنین افراد و حتی دوستان نزدیک شاید چندان منطقی نباشد که یک بازی مشخص را دو بار بخرند و اگر هر دو بخواهند همزمان بازی کنند، امکان به اشتراک‌گذاری دیسک بازی هم وجود ندارد. اما از طریق بازی‌های دیجیتالی چنین چیزی امکان‌پذیر است.
از طرفی دیگر همانطور که می‌دانید امکان استفاده یک اکانت روی چند پلی استیشن 4 نیز وجود دارد. اما می‌توان یک کنسول را به عنوان کنسول اصلی اکانت مورد نظر مشخص کرد. حالا این دو قضیه چه ارتباطی با هم دارند؟ سونی اجازه می‌دهد به همین طریق یک بازی دیجیتالی را دو نفر همزمان تجربه کنند. یک مثال کافی است تا به راحتی متوجه مکانیزم این کار شوید.
اکانت های ظرفیتی ۲ و ۳
دو دوست خیالی به نام‌های نیلوفر و آرمین را تصور کنید که پلی استیشن 4 روی میز تلویزیون خانه هر دو آن‌ها خاک می‌خورد و به دلیل شرایط اقتصادی نه چندان جالب، توانایی خرید بازی‌های فیزیکی روز را ندارند. نیلوفر با خرید گیفت کارد و شارژ کردن اکانتش، بازی ویدیویی جدیدی که هر دو آن‌ها انتظارش را می‌کشیدند، به صورت دیجیتالی خریداری می‌کند. برای آنکه آرمین هم بتواند بازی را تجربه کند و هزینه صرف شده هم بین آن دو نصف شود، کافیست نیلوفر یوزرنیم و پسورد اکانت خود را به آرمین دهد.
آرمین روی کنسول خود وارد اکانت نیلوفر می‌شود، به تنظیمات کنسول رفته و پلی استیشن 4 خودش را به عنوان کنسول اصلی این اکانت مشخص و تعیین می‌کند. یکی از مزیت‌های پلی استیشن 4 این است که اکانت پلاس و بازی‌های فیزیکی خریداری شده توسط یک اکانت، روی اکانت‌های دیگر روی آن کنسول نیز قابل استفاده‌اند اگر آن کنسول به عنوان کنسول اصلی اکانت اول شناخته شده باشد.